Sabahın erken saatlerinden itibaren kimi seyyar tezgahlarda, kimi kendilerine tahsis edilen sabit noktalarda, kimi elde taşınan sepetlerde, kimi küçük kamyonetlerde günlük kazancını çıkarmak, ailelerinin rızkını sağlamak üzere caddelerde, sokaklarda, sahillerde yerlerini alan çalışkan insanlar…
Kimi gezici, kimi sabit noktalarda…
Kimi simitçi, kimi mısırcı…
Kimi köfteci, kimi balıkçı, kimi kestane kebapçı…
Kimi meyveci, kimi sebzeci…
Her gün " BİSMİLLAH" diyerek tevekkül içinde evlerinden çıkarak rızkını aramaya koşan, küçük ticaretle uğraşıp, çoluk-çocuğuna helal lokma getirebilmek için gün boyu çalışan, yasalara-kurallara saygılı, müşterisini velinimet gören sokak lezzetlerinin ustaları, ya da dağıtıcıları…
Seyyar satıcılar…
Ya da sokak satıcıları…
Hayatımızı kolaylaştıran, istediğimiz ürünleri ayağımıza getiren, temiz ve özenli insanlar…
Her gün karşılaştığımız, selamlaştığımız, hal-hatır sorduğumuz, samimi, güleryüzlü, aşina insanlar…
İçimizden birileri…
Kimseyle kavgaları yok…
Onların derdi ekmek kavgası…
Kimseye yük olmadan kendi ayakları üzerinde durmaya çalışan bu insanlar aynı zamanda toplumun önemli renklerinden birini oluşturuyor.
Kimseyle kavgaları yok…
Bir lokma ekmeğin peşindeler…
Onların kavgası ekmek kavgası.
67 MERCEK
